ADHD, zespół nadpobudliwości psychoruchowej

ADHD to skrót angielskiej nazwy, którą w języku polskim tłumaczymy jako zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi.

Zaburzenie to występuje częściej u chłopców. Rozróżnia się 3 typy: z przewagą nadruchliwości, z przewagą zaburzeń koncentracji uwagi i mieszany.

Najczęściej ADHD rozpoznawane jest w wieku od 6-9 lat. Związane to jest z trudnościami
w adaptacji dziecka nadruchliwego, nadpobudliwego do systemu szkolnego. U około 30% dorosłych objawy ADHD utrzymują się.

Przyczynami ADHD

wg badań są zmiany w funkcjonowaniu mózgu. Znaczną rolę w etiopatogenezie odgrywają czynniki genetyczne- często zdarza się, że przynajmniej jeden z rodziców dziecka z ADHD prezentował podobne zachowania w wieku dziecięcym. Ważny wpływ na występowanie objawów ADHD mają także czynniki, działające w okresie ciąży- palenie papierosów                       i używanie alkoholu przez matkę, urazy okołoporodowe, niska masa urodzeniowa, kontakt z pestycydami i ołowiem. Badania wskazują też na niekorzystne warunki psychospołeczne
( np. brak stabilności środowiska rodzinnego) jako czynnik, zwiększający nasilenie objawów ADHD.

Objawy to

problemy z utrzymaniem i przerzutnością uwagi, nadmierną impulsywnością i ruchliwością. Muszą być  obserwowane w różnych środowiskach dziecka.

Na co zwracamy uwagę?

• trudności z koncentracją uwagi, szczególnie na dłuższych zadaniach
• łatwość rozpraszania uwagi przez bodźce zewnętrzne
• problemy z kontrolą swoich zachowań - działanie "bez zastanowienia", rozpoczynanie zadania bez zrozumienia instrukcji
• gadatliwość, przerywanie innym
• trudności z pozostawaniem  w jednym miejscu- ciągłe bieganie, wdrapywanie się na meble, sprzęty
• niepokój manipulacyjny, stałe "majstrowanie" przedmiotami, wiercenie się w miejscu
• wrażenie bycia nieobecnym, "Dyzio- marzyciel"
• brak poczucia czasu, problem z rozplanowaniem działań
• błędy w czytaniu i w zadaniach, wynikające z nieuwagi
• zaburzenia emocjonalne

Nieleczenie ADHD może prowadzić do problemów z nauką, zaburzeń opozycyjno- buntowniczych ODD, zaburzeń zachowania ( także agresji) oraz skłonności do uzależnień!

Postępowanie z dzieckiem nadpobudliwym powinno być wielokierunkowe. Obejmuje ono:

• szkolenia dla rodziców, którzy czynnie uczestniczą w terapii, motywacji i systemach nagród dla dzieci
• informowanie i psychoedukacja nauczycieli
• terapia behawioralna, psychoterapia
• systemy nagród
• terapia rodzinna
• w szczególnych przypadkach farmakoterapia.

Olga Wróblewska

specjalista psychiatra

 

 Umów wizytę on-line