1. Przebyłeś depresję, która ustąpiła. Czujesz się cudownie, tak jak nigdy w życiu się nie czułeś. Znajomi i rodzina bez przerwy pytają, co Ty bierzesz, że jesteś taki energiczny. Wydaje Ci się, że świat stoi przed Tobą otworem, a tamci się czepiają, ze coś z Tobą jest nie tak, wysyłają Cię do psychiatry. Strasznie Cię to denerwuje. Jesteś rozdrażniony, łatwo Cię wyprowadzić z równowagi. Im więcej działasz, tym bardziej bliscy i przyjaciele czepiają się, uważają Twoje genialne pomysły za nierealistyczne. Oni twierdzą, że coś jest z Tobą nie tak, tobie zdaje się, że oni wszyscy
2. Miałeś już kilka depresji. Po depresji czujesz się bardzo dobrze, objawy choroby ustępują zupełnie, ale co roku nawracają. Na początku odstawiałeś leki przeciwdepresyjne, ale po którymś tam nawrocie choroby za namową lekarza bierzesz leki przez cały czas. Mimo tego depresje cały czas nawracają. Czy tak już będzie do końca życia?
3. ​

ADHD to skrót angielskiej nazwy, którą w języku polskim tłumaczymy jako zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi.

Zaburzenie to występuje częściej u chłopców. Rozróżnia się 3 typy: z przewagą nadruchliwości, z przewagą zaburzeń koncentracji uwagi i mieszany.

Seksualność to bardzo ważna część życia każdego człowieka. Dla kobiet seks jest wyrazem uczucia, bliskości i zaufania. Dzięki niemu kobiety czują się atrakcyjne i pożądane przez swoich partnerów.

Satysfakcjonujące życie seksualne buduje poczucie własnej wartości i pozwala poczuć się kobiecie spełnioną. Niestety istnieją takie zaburzenia, które przesłaniają i skutecznie utrudniają radość ze zbliżeń.

Jadłowstręt psychiczny (anorexia nervosa) to zaburzenia odżywiania, które najczęściej rozpoczynają się w okresie dojrzewania.

Anoreksja dotyczy głównie dziewcząt i młodych kobiet. Przebieg leczonej choroby jest przewlekły, średni czas trwania to  5 lat. Nieleczona anoreksja na ogół kończy się śmiercią.

Zdarzenie szczególnie obciążające czy dramatyczne często prowadzi do powstania  traumy (urazu psychicznego). 

Uraz psychiczny wiąże się z silnymi emocjami i wysokim poziomem stresu, którego konsekwencje są wyjątkowo dotkliwe a nieleczone mogą nieść poważne konsekwencje.

Jesteś po porodzie? Wydawało Ci się, że będzie to wspaniały, radosny okres? Tymczasem czujesz się smutna, zmęczona, nie masz energii, denerwują Cię drobiazgi, z trudem zajmujesz się dzieckiem, na nic więcej nie masz siły? 

Wszyscy dookoła mówią, że macierzyństwo to najpiękniejszy okres w życiu kobiety, a Tobie wydaje się że to jeden wielki koszmar.

Czy jesteś złą matką?

Depresja jest terminem medycznym, który w ostatnich czasach uległ dewaluacji.

Przecież bez przerwy w pracy, sklepach, centrach handlowych słyszysz od znajomych i nieznajomych: „mam depresję", albo wręcz "mam deprechę".

Czy naprawdę maja oni depresję? 

Jest chorobą, która ma niezwykle różny obraz, u każdego chorego może przebiegać nieco inaczej. Najczęściej wyróżniane są okresy zaostrzenia i remisji, tj. ustąpienia objawów, częściowego bądź całkowitego.

Schizofrenia niewątpliwie wiąże się z cierpieniem osoby, u której rozpoznano chorobę, jak i jej rodziny i bliskich. Może być powodem lęku, tzw. "wypadnięcia" z pełnionych dotychczas ról lub nawet zagrożenia życia.

Rozpoznanie postawić jest niełatwo, często epizod choroby określany jest mianem psychozy. Jest to bardziej ogólna nazwa dla chorób o podobnych objawach. 

​​

Zespół Aspergera to zaburzenie, należące do całościowych zaburzeń rozwojowych, nazywanych także spektrum autyzmu. Można je określić jako najłagodniejszą postać zaburzeń tego typu.

Występuje częściej u chłopców. W wielu przypadkach można zauważyć podłoże genetyczne, kiedy jedno z rodziców ma pełnoobjawowy Zespół Aspergera lub tylko jego pewne cechy.

Jakie są typowe objawy zaburzenia obsesyjno-kompulsyjnego?

Sprawdzanie, powtarzanie, rytuały i towarzysząca temu niepewność, niepokój i poczucie straconego czasu, irytacja.

Tak, w skrócie mogłaby opisać swój dzień osoba cierpiąca na zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne (ang. obsessive-compulsive disorder, OCD), dawniej zwane nerwicą natręctw. Jeśli tok myślenia jest przerywany natrętnymi, stale powracającymi, nieprzyjemnymi myślami (myślami obsesyjnymi), a przymusowe zachowania (zachowania kompulsyjne) zmuszają do przerwania normalnych czynności, należy pomyśleć o tym, jako o chorobie.